ارتقای کیفیت و بهره وری در آموزش وپرورش
برخی بهره وری در آموزش و پرورش را این گونه تعریف کرده اند: «بهره وری در آموزش و پرورش تمرکز بر یادگیرنده و بهبود یادگیری است». «بهره وری در آموزش و پرورش :عبارت است از ارتباط میان نحوه استفاده سازمان آموزشی از منابعی که در اختیار دارد و تبدیل آن طی فرآیندی آموزشی به ستاده های مطلوب همراه با در نظر گرفتن کیفیت زندگی کاری کلیه ی کارکنان آن .« (کلان 1995 ) بهره وری آموزشی را ارتباط بین دروندادها (هزینه های مصرف شده در آموزش) و بروندادها (پیشرفت تحصیلی یا سایر اهداف تعریف شده برای آموزش و پرورش) می داند.
از دیدگاه او مسأله اصلی در بهره وری آموزش و پرورش، اثربخشی هزینه و چگونگی استفاده از منابع موجود برای افزایش پيشرفت دانش آموزان است. برای حصول به این نتیجه مهم باید برنامه ریزی آموزشی و مسائل مالی را در بهره وری موثر و ضروری دانست. در آموزش و پرورش بهره وری ارتباط بین پیشرفت تحصیلی دانش آموزان با منابع موجود تعریف می شود.
نکته مشترک تمامی این تعاریف محوریت دانش آموزان و افزایش توانمندی های آنان، همچنين استفاده بهينه از منابع موجود و کاهش هرینه ها در فعاليت های مربوط به ارتقای بهره وری است.
پیش فرض های بهره وری در مدرسه:
بی شک ارتقای بهره وری در مدرسه نیازمند مشارکت همه جانبه تمامی افراد جامعه به ویژه مسئولان، کارکنان آموزشی، دانش آموزان و اولیای آنها است. اما ایجاد مدرسه بهره ور یا ارتقای بهره وری در مدرسه مستلزم ایجاد اصول، قواعد و پیش فرض های اولیه ای است که به مهم ترین آنها اشاره می شود:
1- جهت گیری دانش آموز – محور
2- جهت گیری به سمت بهبود فرایندها و عملکردها از طریق شناخت وضع موجود
3- جهت گیری به سمت موفقیت بیشتر: داشتن انتظارات بالا از دانش آموزان و کارکنان موجب می شود آنها تمامی سعی و تلاش خود را بکارگیرند.
4- روحیه کار گروهی، مشارکت و همکاری: ایجاد فضا و جو مناسب برای مشارکت و همفکری و همچنین ترویج و اشاعه کار گروهی
5- بهره وری تخصصی و حرفه ای معلمان